Want,
Als de liefde tastbaar wordt,
Voelbaar Vloeibaar Stromende liefde
En het Licht verspreidt op 1000 paden
 
Als de liefde in beweging komt
Gesmolten, Versmolten, Verbindende stroming
In 7 sloten tegelijk gesprongen, zeven zeeën, Ohceanen!
 
Dan maakt ze vrij wat los mag komen,
Zonder macht en hardheid, maar
In Volkomen Acceptatie van Wat Is. . . en vliegt
De vogelvrije vreugdevolle Merel fluitend, ontdaan
Van alle plicht.

Het Staande Volk.

Ik ben jarenlang "boomverzorger" geweest. Een mooi vak en ik heb er altijd van genoten om in de toppen van bomen rond te hangen. Als ik voor het eerst in een boomtop aangekomen was, nam ik het er altijd even van en genoot onder het genot van een shagje heel erg van het uitzicht wat de hoogte geeft. Of het nou was in een hoge populier ergens in de stad of in een eik in de buurt van de Drentse A. Ik genoot van die momenten. Ik was boomverzorger met hart en ziel.

Ik zorgde graag voor de natuur en onze metgezellen de bomen (het Staande Volk) Nooit zag ik de bomen als niet levende objecten en voelde me verbonden met elk exemplaar. Die verbinding wordt duidelijker als je bedenkt hoe afhankelijk wij als mensen zijn van de zuurstof die onze metgezellen produceren.

We vragen ons af, hoe het kan dat de aarde opwarmt. Dat is een goeie vraag en ik weet niet of we met zijn allen beseffen dat er niet één oorzaak is aan te wijzen voor dit fenomeen. Wat ik wel weet is dat de ontbossing van de aarde, het dom kappen van regenwouden met voetbalvelden tegelijk, een enorme impact heeft op ons klimaat. Niet alleen op de kwaliteit van de lucht die we inademen, ook de warmte van de aarde wordt sterk beïnvloed door het Staande Volk.

De bomen op de aarde staan onder druk. Niet alleen omdat ze massaal werden en worden gekapt, ook omdat de stralingsniveau's van onze geavanceerde communicatie steeds meer toenemen. Ook omdat de aarde steeds meer bepleisterd raakt. Vooral in onze steden hebben bomen met zware omstandigheden te kampen. Het door de bestrating gereflecteerde zonlicht (warmte) beïnvloed onze stadse omgeving ook.

Het Staande Volk zorgt in de stad voor schaduw en verkoeling naast frisse lucht. De bestrating houdt echter wel het water in de vorm van regen voor een groot deel bij de wortels vandaan. De bomen zijn daarvan afhankelijk, het stroomt aan hen voorbij zo het riool in. 
Geen wonder dat bomen water gaan zoeken, en raar maar waar juist onder de bestrating vinden bomen met hun wortels het meeste water. Dit komt omdat het water daar niet kan verdampen. Dit is ook de reden waarom boomwortels de bestrating zo drastisch omhoog kunnen gaan drukken. Het is de enige plek waar nog wat voor ze te vinden is aan dit oh zo belangrijke vocht. 

Zonder water geen (planten)leven. Zonder water in Nederland? Ja, we zijn zo efficient geworden in het afvoeren van water dat er voor het Staande Volk bijna niet genoeg over blijft. Dit samen met de sterk veranderende omstandigheden waaronder wij met zijn allen leven, zorgt er voor dat onze bomen in de stadse omgeving het zwaar hebben.
Bomen zijn levende wezens, en van levensbelang voor mens en dier. Zorg je er alsjeblieft goed voor?
Natuurlijk zit er ook een andere kant aan mijn oude vak. Ik heb vele bomen omgezaagd in stukken gezaagd en in de kachel gegooid. Dat heb ik echter nooit zonder respect gedaan en altijd wetend wat het lid van het Staande Volk in die omgeving en op die plek heeft betekend voor mens en dier. Elke boom zingt zijn eigen lied! En elke boom danst zijn eigen dans in de wind. Ik bewonder dit wonder van de natuur ten diepste. met zijn wortels in de grond en zijn kroon in de "wolken"

Ahoo,

Wij zijn allen familie
Wij zijn allen verbonden.

Met diep respect voor de water beschermers van Standing Rock, want zij beschermen niet alleen het water, maar branden ook hun vuren met diep respect voor het Staande Volk.

De (her)ontdekking van de ziel.

De (her)ontdekking van de ziel.
Daar waar wij de dood omarmen begint het leven pas echt interessant te worden.
De Dood als figuur: Met donkere cape, zonder gezicht, maar de zeis ter beschikking om de definitive doorsnijding te laten plaatsvinden van de met het leven verbonden koorden, Hij boezemt ons angst in. Hij, hier opzettelijk met een hoofdletter, daar Hij in een andere gedaante de donkere kant van Het Goddelijke zou kunnen vertegenwoordigen.


Ten opzichte van de dood wordt het leven zwaar overschat. Velen van ons zijn diep ongelukkig met dit aardse leven. Verlangen naar een Paradijs, maar toch nog het liefst hier op aarde. Het Paradijs op Aarde. Heel, heel soms kom je iemand tegen die verlangt naar de dood, naar het niets of naar dat waar de herinnering hem heenvoert bij de gedachte aan een hemel of thuisland. Dat waar de zielen huizen wanneer zij geen lichaam hebben om zich aan te hechten. De dood, an sich, is niet erg. Het is ons ego dat zich zo erg hecht aan het leven. We mogen niet zo maar er voor kiezen om te sterven.
We veroordelen zelfs degenen die hun leven in eigen handen namen. Komt in de beste families voor, dat staat vast.


Ikzelf incluis. Maar is dit wel terecht? Of is dit ook weer zo'n opgelegd vooroordeel wat ons ego "van harte" aanneemt als De Waarheid?
Is de dood als realiteit wel zo afschrikwekkend? "We" weten het niet. Ik denk te weten van niet, maar dat hoeft niet te betekenen dat dat zo is. Zo serieus neem ik mijn gedachten niet meer. Het is niet mijn overtuiging dat de dood het ergste is wat je kan overkomen. Een leeg en nutteloos bestaan is waar ik meer van zou balen dan van dood zijn. Tegen de tijd dat het zo ver is voor mijzelf, heb ik zoveel ervaring met de dood, dat ik er zelf niet meer bang voor ben. Daar ga ik voor. Ik ga mij de dood eigen maken voor het zover is.

Ik heb me overgegeven aan de Universele Geest. 

Het begon met een sprong in het onbekende en er is geen weg terug naar mijn oude leven. In eerste instantie was het een enge gedachte niet in staat te zijn om te bepalen wat er ging komen. De illusie van controle is moeilijk om los te laten. Ik begreep meteen dat dit de juiste weg was om te gaan.
Mijn Weg: De Middenweg. Een weg, in balans met mezelf en mijn omgeving. Verbonden met alles: binnen en buiten, boven en onder, met het Licht (dat wat als positief ervaren wordt of algemeen geaccepteerd is) en de donkere kant (de Schaduwzijde)

Het leven Spiraliseert terug op me op een mooie manier. Ik noem dit graag Inspiralisatie.

 

Sjamanisme is mijn manier om dit uit te drukken in mijn leven. Het is niet te begrijpen door het verstand, het kan alleen begrepen worden met het hart. Het is mijn natuurlijke staat van zijn. De energie die werd gehinderd door oude overtuigingen kan vrijer stromen.
Ik ben een vrije geest!

Niets kan me stoppen op mijn weg. Langzaam, maar niet te stoppen,. "Loop ik Mijn Berg op" lerend en af en toe vallend, en dan weer verder met steeds meer kracht als ik weer op mijn benen sta.
In deze aanwezigheid kan ik vrijer geven en ontvangen en ik zou dat graag willen delen. 

Ik heb een paar tools om dit te doen:
Mijn Helende Handen
Mijn Helende Drum, Dounja
Mijn Helende Stem
Mijn kennis
en Mijn Humor


Daarmee ga ik op pad, mijn Berg op. Wil je het genoegen hebben een stukje met me op te lopen? Misschien kan ik je pijn verzachten, je de andere kant van een vraagstuk of dilemma laten zien. 

Want, in de liefde voor jezelf ligt de liefde voor alles besloten.

For in the love for one self, lies the answer for the love for all.

English below

Ik vraag mijn voorouders. Mijn familie aan de "andere zijde", om een goed pad uit te leggen. Voor mijn huidige familie, voor mijn vrienden en ook voor mijn vijanden. Ik wens het beste voor hen! Tegen alle mensen die goed of slecht over mij dachten, zeg ik: Ik verwelkom je om van twee kanten de waarheid te horen, recht uit het hart. Voor mezelf, wens ik dat ik zal leven met liefde voor mijzelf. Want, in de liefde voor jezelf ligt de liefde voor alles besloten.
 
I ask my ancestors, my family on the “other side”, to lay out a good path for all of my present family, for my friends and for all of my enemies too. I wish them well! To all the people who thought good or bad of me, I say: I welcome you to get the truth both ways, right from the heart. For me, I wish that I will live to love myself.
For in the love for one self, lies the answer for the love for all.

Tot aan de ruimte van de zee

Ik wou dat ik kon schaatsen,
dan schaatste ik met je mee
Langs al die mooie plaatsen,
tot aan de ruimte van de zee
 
Mee met de stroom van 't leven,
Zwierend van links naar rechts
Zoekend naar die ene,
zwevend en het vinden van iets echts
 
Ik wou dat ik kon vliegen,
dan vloog ik om je heen
Door alle donkere wolken,
En ik zou je zachtjes wiegen
 
Het klunen moe, van koude bevend,
kom ik slechts lang-zaam-aan daar
waar ik wil zijn, in wezen en
herken ik je aan één gebaar,
één oogopslag en word gewaar
waar ik zolang naar verlangde.

Grateful

I am grateful for the sun
I am grateful for the rain
I am grateful for my happiness
I am grateful for my pain
 
I am grateful for my friends
I am grateful for the love
I am grateful for connecting
I am grateful to be loved
 
I am grateful for my body
I am grateful for my soul
I am grateful for my sexyness
I am grateful for the whole.

When I am with me

I want to see the sun come down on me

I'd like to feel the rain fall down on me

'Round the rainbow in the sky,
that's where I want to fly
'Cause Lordy that's the way I feel.
When I am with you

'Round the rainbow in the sky,
that's where I want to fly
'Cause Lordy that's the way I feel.
When I am with you



I want to join my body and my soul
I'd like to learn to stand and also fall

'Round the world I want to dance
That's where I want to be.
'Cause Lordy that's the way I feel
When I am with me

'Round the world I want to dance
That's where I want to be.
'Cause Lordy that's the way I feel
When I am with me

© voor alle teksten:

Jurjen Schuur - De Geaarde Weg

Vind deze pagina leuk op Facebook